Het verhaal

Oosprong

Toen de Kerk zeer ver afgedwaald was in de middeleeuwen, heeft de HEERE ons bezocht met de Opgang uit de hoogte ten tijde van de reformatie. Zelfs veel pastoors werden bekeerd tot de “nije leer”, en werden bedienaars van het Woord. Dat was eenvoudig gezegd het begin van leraars die toen kwamen en die wij nu oudvaders noemen. Deze hebben schriftverklaringen en preken geschreven, waarvan er veel nagelaten zijn. En deze zijn doorgaans van blijvende waarde, want de inhoud en bedoeling van de Bijbel verandert nooit. En dat is het belangrijke van deze werken: Een bijdrage tot het rechte verstaan van de Heilige Schrift.

Van veel oorspronkelijke uitgaven van oudvaders zijn herdrukken geweest. Die zijn niet allemaal onveranderd gebleven. Veelal ging het om kleine wijzigingen, maar de laatste eeuw is daarin verandering gekomen. De inhoud werd niet alleen in de dan geldende spelling overgezet, maar ook in veel gevallen herschreven of hertaald. In sommige gevallen gaat dat zover, dat de stijl en de boodschap van de schrijver nauwelijks te herkennen is.

Dit is een van de voorname redenen waarom ik met overzetten begonnen ben. Aanvankelijk voor onze kinderen en bekenden. Maar zoals in veel gevallen is het ook met het overzetten van boeken, van het één komt het ander.

In veel  gevallen van hertalen komt steeds meer de mens centraal te staan, eigen bevatting en inzichten, en niet het Woord of de openbaring Gods aan de mens. Ook hoort men dan dat de tijden veranderen en men zich moet aanpassen aan de tijd waarin men leeft. Dan kan ook nog wel het zeggen van Paulus aangehaald worden, zoals bij een Jood een Jood te zijn en bij een Griek een Griek. Dit heeft tot gevolg dat wanneer iets buiten het jargon van onze bestaande begrippen valt niet aangenomen wordt als waarheid, zelfs niet verstandelijk. Daarom zijn de oudvaders moeilijk, of: Deze rede is hard, omdat het tegen ons gemoed en gevoel ingaat. Hierin openbaart zich een vrucht van de val. God sprak: Gij zult …. En op ingeven des duivels handelt de mens uit zijn beginsel van: Ik vind dat … Dit is ons bestaan, tenzij door de genade Gods alle gedachten gevangen geleid worden naar Zijn wil. Daarom moet altijd de Schrift centraal staan, die van God ingegeven is, ook na ontvangen genade, want in onze bevinding kunnen wij dwalen.

Let maar eens op, hoe het werk van de oudvaders genoemd wordt; er staat meestal: Bedienaar van het Heilig Evangelie, of bedienaar van het Goddelijke Woord, enz. En niet bedienaar van hun bevinding, al gaat het niet zonder bevinding of persoonlijke ervaring, dat straalt overal door. Maar de liefde tot de waarheid staat duidelijk centraal; en zo openen en verklaren zij de Schrift met de Schrift, want die is van eigen uitlegging. Het Woord is God, daarin heeft God Zijn wil, raad, liefde en welbehagen bekend gemaakt aan een zondaar. Dat Woord geeft verwachting en troost, en de zondaar zal ook eens geoordeeld worden naar dat Woord. Dit alles en nog veelmeer wordt op alle manieren van onze oudvaders verklaard, ook hoe het termineert of toegepast wordt aan de ziel door de genade Gods. En dan informeert het Woord ons niet alleen, maar het transformeert ons ook door de bediening van de Geest.

Is het dan niet nodig om het Woord en de verklaringen daarvan zuiver te houden? God heeft in de Reformatie het licht weer op de kandelaar gezet, moeten wij dat onder een korenmaat zetten? Natuurlijk zijn er ook in onze tijd leraars van God gezonden, is er zegen onder hun bediening. Maar de oudvaders waren wel bijzonder bedeeld met de Geest, en zij hebben ons een schat nagelaten aan verklaringen. Waarom zouden wij die gaan vergeten?

Gevolg

Na een paar boeken overgezet te hebben, zei mijn vrouw dat zij het jammer vond als de tekst alleen op de computer stond. Zodoende ben ik begonnen met het maken van boeken. Dit werd blijkbaar door anderen opgemerkt die daarnaar gingen vragen. Het werden steeds meer boeken die gemaakt moesten worden.

Na verloop van tijd waren er een paar titels bij waarvan de vraag zo groot werd, dat ik naar een drukker stapte. Daarom zijn er ook een paar bij met een ISBN nummer. Want het maken van boeken vergt veel tijd; en zolang ik boeken maak, kan ik niet bezig zijn met het overzetten van boeken. Toch blijf ik boeken maken, het geeft wat afwisseling en er zijn er altijd wel die een bepaald boek graag willen hebben. Een paar manuscripten werden mij gegeven met het verzoek die ook op te nemen: 1. E. Felke, Zegel des verbonds, 2. F. Rous, Hemelse academie, 3. J. Hanappier, Bid om de vrede van Jeruzalem. Deze drie heb ik dus niet zelf overgezet, de andere wel.

Naam De Oude Wijn Boeken

Dat is eenvoudig. De verspieders kwamen terug met een grote druiventros uit het beloofde land. Van druiven kan wijn worden gemaakt. Zo is het hier zinnebeeldig ook. In het Woord komt ook de wijn van het hemelse Kanaän tot ons. De opperste Wijsheid spreekt ook van wijn die Hij gemengd heeft, en ook om het te kopen zonder prijs. Inderdaad, Christus is de Gegevene des Vaders, en Hij heeft Zichzelf overgeven, niet voor de engelen die gevallen zijn, maar voor zondaren; die doet Hij proeven en smaken dat de Heere goed is. In de rol des Boeks is van Hem geschreven, het is Zijn getuigenis en de Geest der profetie. En die de waarheid mag verstaan zoals die in Jezus is, ervaart ook de vrijmakende kracht, en dat openbaart zich in de vruchten van geloof en bekering.